Με βάση τους υποψηφίους αντιπάλους του Ολυμπιακού οι Ουκρανοί της Ντιναμό Κιέβου δεν είναι ό,τι χειρότερο μπορούσε να του τύχει. Δεν είναι Τσέλσι, δεν είναι Άρσεναλ, δεν είναι Σεβίλλη ή Νάπολι. Δεν είναι, όμως, και η Γκενκ ή η Ντιναμό Ζάγκρεμπ που έμοιαζαν να είναι οι καλύτερες επιλογές. Και λέω έμοιαζαν διότι κανείς Δεκέμβρη μήνα δεν μπορεί να ξέρει πώς θα είναι οι ομάδες στα μέσα του Φλεβάρη. 

Η Ντιναμό είναι μια καλή ομάδα την οποία, όμως, ο Ολυμπιακός μπορεί να αποκλείσει και να την αφήσει εκτός συνέχειας. Στα συν της υπόθεσης το γεγονός ότι οι Ουκρανοί θα προέρχονται από απραξία, δεδομένου ότι έχει το πρωτάθλημά τους διακοπή ως και τις 23 Φλεβάρη. Στα αρνητικά ότι τα παιχνίδια για τους «32» του Γιουρόπα Λιγκ μπλέκουν ανάμεσα στα ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ. Και εκείνη την εποχή ο Ολυμπιακός θα πρέπει να έχει πατημένο το γκάζι για να διεκδικήσει την κορυφή και στο ελληνικό πρωτάθλημα. Για να μην το κουράζουμε πολύ, όμως, το ζευγάρι θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό από τον Ολυμπιακό και τη φόρμα που θα έχει η ομάδα του Μαρτίνς όταν έρθει η ώρα της αναμέτρησης. 

Δύο κουβέντες, τώρα, και για τον Ολυμπιακό όπως είναι σήμερα. Κατ’ αρχάς είναι πολύ δύσκολο για έναν προπονητή να μπορέσει να κρατήσει προσγειωμένους και τσιτωμένους τους ποδοσφαιριστές που πριν λίγες ώρες απέκλεισαν με τρίμπαλο τη Μίλαν. Πρώτος πόντος λοιπόν του Πορτογάλου η διάθεση και η συγκέντρωση που είχε η ομάδα του απέναντι στη Λαμία. Δεύτερο που σημειώνω το ότι το κοντέρ άρχισε να γράφει. Μετά το 3-1 απέναντι στη Μίλαν ήρθε και η τριάρα με τη Λαμία. Θα μπορούσε το σκορ να είναι ακόμα πιο μεγάλο αλλά το πρόβλημα μοιάζει σιγά – σιγά να βρίσκει λύση. Και με τις αφίξεις του Γενάρη θα λυθεί πιο εύκολα. Ο Ολυμπιακός σκοράρει πιο εύκολα και αυτό είναι τεράστιο πρόβλημα για όλους τους αντιπάλους του. 

Ατομικά μιλώντας, ζούμε το καλό φεγγάρι του Κώστα Φορτούνη. Βγάζει απίστευτη ένταση και κέφι στα παιχνίδια, περνάει τους αντιπάλους του σαν σταματημένους και ανεβάζει ένα τουλάχιστον επίπεδο τον Ολυμπιακό. Είναι με διαφορά ο καλύτερος Έλληνας ποδοσφαιριστής και ένας από τους κορυφαίους του ελληνικού πρωταθλήματος. Από δίπλα του και ο Γκιγιέρμε. Έχει πια βρει τα πατήματά του, έχει προσαρμοστεί και πέρα από την ποιότητα που βγάζει στις μεταβιβάσεις και τις τοποθετήσεις του δεν αφήνει και κανέναν αντίπαλο να πάρει ανάσα. Από τους πλέον πολύτιμους παίκτες της ομάδας του Μαρτίνς, έχει βελτιώσει σε μεγάλο βαθμό την αμυντική λειτουργία της ομάδας. Και όσα πάνε μέσα, όμως, από τα σουτ των αντιπάλων σταματάνε στον Σα. Ακόμα και με τη Λαμία ο Πορτογάλος, όταν χρειάστηκε, έκανε επεμβάσεις απίστευτες με κορυφαία εκείνη που στο αριστερό του παράθυρο. Πολύ καλός γκολκίπερ, ένα ακόμα κέρδος για την ομάδα του Μαρτίνς. 

Και κάτι τελευταίο… Ο Πορτογάλος πάει να κάνει το μεγάλο κόλπο με την «ανάσταση» του Φετφατζίδη. Τον εμπιστεύθηκε κόντρα στη Μίλαν, τον έβαλε και με τη Λαμία. Ήδη ο παίκτης έβαλε το πρώτο του γκολ αλλά, το σημαντικότερο είναι πως, έχει καταφέρει να γυρίσει τελείως την εις βάρος του κατάσταση… 

Και δεν ήταν μόνο το ότι έβαλε την ερυθρόλευκη ξανά ο Τουρέ. Ήταν και η εικόνα της ομάδας που σε έκανε να γουστάρεις αυτό που βλέπεις. Για τον Γιάγια, έτσι κι αλλιώς, έχουμε να πούμε και να δούμε ακόμα πάρα πολλά. Σήμερα νομίζω πως πρέπει να πούμε δύο κουβέντες για την εικόνα της ομάδας του Μαρτίνς. 

Παρακολουθώντας από κοντά και τον φετινό Ολυμπιακό διαπιστώνω ότι ο Μαρτίνς έχει ορισμένα κολλήματα, κάποιες εμμονές. Και αυτές οι εμμονές είναι ο λόγος που γουστάρουμε αυτό που βλέπουμε. 

Κατ’ αρχάς δεν σηκώνεται εύκολα η μπάλα από το χορτάρι. Η εντολή είναι για στρωτό ποδόσφαιρο, για ανάπτυξη από τα χαφ μέσω των ακραίων μπακ ή των ακραίων χαφ, για συνδυαστικό ποδόσφαιρο που απαιτεί πολύ δουλειά και βγάζει ωραία αποτελέσματα. Και το σημαντικότερο είναι ότι επιτρέπει στους παίκτες να δημιουργούν καταστάσεις στην αντίπαλη περιοχή με διαφορετικό τρόπο και από διαφορετικές κατευθύνσεις. 

Δεύτερο κόλλημα είναι αυτό που συμβαίνει όταν ο Ολυμπιακός χάνει την μπάλα στην επίθεση. Η εντολή είναι επίσης σαφής. Πίεση, πίεση, πίεση. Με κύριο εργαλείο τον Γκερέρο ο οποίος πραγματικά έχει απίστευτες αντοχές ο Ολυμπιακός πρεσάρει ψηλά, κλέβει μπάλες και πετυχαίνει σε διπλό ταμπλό: κατ’ αρχάς δημιουργεί τις προϋποθέσεις για καλές ευκαιρίες στην αντίπαλη περιοχή ενώ, παράλληλα, δεν επιτρέπει στους απέναντι να πάρουν την μπάλα και να χτίσουν τις επιθέσεις τους. Άρα περιορίζει και την απειλή. Κι όλα αυτά ενώ ακόμα σημαντικοί παίκτες είναι εκτός. Δεν έχει μπει καλά – καλά ο Νάτχο, δεν έχει μπει ο Γκιγιέρμε, δεν έχει μπει ο Χασάν, δεν έχει μπει ο Μεριά, δεν έχει μπει και ο Τουρέ. 

Και αφού τα είπαμε όλα ώρα είναι να κλείσουμε με… παραμυθάκια. Το πρώτο αφορά τον Τουρέ και τις σαχλαμάρες που τσαμπουνάνε διάφοροι. Σας λέω, λοιπόν, πως ακόμα και αν σκάσει μύτη με βατραχοπέδιλα και τη βγάλει καθισμένος σε σκαμπό στο κέντρο του γηπέδου θα κάνει πολλά περισσότερα από οποιονδήποτε χαφ του ελληνικού πρωταθλήματος. 

Το δεύτερο παραμυθάκι έχει να κάνει με τα λεφτά του Τσου – Λου και τι έκανε ο Ολυμπιακός με αυτά. Κι έρχεται η φετινή χρονιά και βάζει τέλος και σε αυτήν την καραμέλα. Είδαμε και τους άλλους με τα λεφτά του Τσου – Λου τι μεταγραφές δεν έκαναν… 

Το τρίτο έχει να κάνει με το 40% των εσόδων από το Τσου – Λου που έλεγαν διάφοροι ότι πρέπει να δίνονται στις υπόλοιπες ομάδες της Σούπερ Λίγκας, Ορίστε, ρε μάγκες… Περιμένουμε να δούμε την απλοχεριά σας. 

Δείτε το νέο βίντεο του Μπάμπη Χριστόγλου με την νίκη του Ολυμπιακού κόντρα στον ΠΑΣ: 

Αν βγάλεις απ’ έξω αυτήν την περίεργη που μας ήρθε από το Λουξεμβούργο, ο όμιλος στον οποίο έπεσε ο Ολυμπιακός μοιάζει αρκετά με όμιλο Τσάμπιονς Λιγκ. Κατ’ αρχάς ο Ολυμπιακός για όλη την Ευρώπη είναι μια ομάδα που ανήκει στην παρέα της συγκεκριμένης διοργάνωσης τα τελευταία 20 και βάλε χρόνια.

Η Μπέτις έχει αφήσει τις σκοτούρες και τα προβλήματα του παρελθόντος και βρίσκεται στα πολύ πάνω της τα τελευταία χρόνια. Άσε που μια ομάδα που μπορεί να παίρνει παίκτη από την Παρί Σεν Ζερμέν δεν είναι τυχαία υπόθεση. Καλή έδρα, τρομερή ατμόσφαιρα και ψηλός ρυθμός. Το μόνο σίγουρο είναι πως τα ματς με την Μπέτις θα είναι ωραία στο μάτι για εμάς που γουστάρουμε να βλέπουμε μπαλίτσα.

Για τη Μίλαν δεν χρειάζεται ούτε κουβέντα. Θα έρθει κουβαλώντας μια από τις πιο βαριές φανέλες του κόσμου, θα πάμε για να παίξουμε σε έναν από τους ναούς του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Αν έρχεσαι λοιπόν από το πρώτο γκρουπ δυναμικότητας και σου κάθεται Μπέτις και Μίλαν μόνο τυχερός δεν μπορείς να θεωρηθείς και την κλήρωση μόνο εύκολη δεν τη λες.

Αλλά, ρε μάγκες, μήπως είχε πολλά εύκολα να κάνει ο Ολυμπιακός στην Ευρώπη τα προηγούμενα χρόνια; Μήπως ήταν εύκολο να παίζεις με την Ατλέτικο Μαδρίτης, τη Γιουβέντους, την Μπαρτσελόνα, την Άρσεναλ, την Παρί, την Μπάγερν και όλους αυτούς τους διαόλους; Μήπως ήταν εύκολο να κοντράρεσαι με την Τσέλσι, την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ή την Ντόρτμουντ;

Τι θέλω να πω; Ότι ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα που έχει μάθει στα δύσκολα, γουστάρει τα δύσκολα και πετυχαίνει πράγματα στα δύσκολα. Γι’ αυτό έχει μια ομάδα γεμάτη προσωπικότητες, γι’ αυτό έχει παίκτες μπολιασμένους με παραστάσεις από το κορυφαίο επίπεδο. Όσο δύσκολος για τον Ολυμπιακό λοιπόν και να είναι ο δρόμος για την επόμενη φάση είναι δύσκολος και για τους άλλους. Και είναι ένας δρόμος γεμάτος από σπουδαία ματς μέσα και έξω από τον δικό μας Ναό. Άντε, λοιπόν, να ξεκινάμε… Έχουμε κάποιες Μπέτις και κάποιες Μίλαν να περιποιηθούμε.

Δείτε το νέο βίντεο του Μπάμπη Χριστόγλου και κερδίστε μια φανέλα:

Να ‘τη, ρε σεις, η ανάπτυξη. Έφτασε στις πόρτες μας και τις χτυπά. Να της ανοίξουμε να μπει μέσα. Μπας και φέρει και τίποτα να τσιμπήσουμε, διότι με δαύτους που μας κυβερνάνε έχει πάει η δίαιτα σύννεφο.

Δίαιτα όχι για όλους, αλλά για πολλούς επιλεγμένους. Σαν τους συνταξιούχους ή τους μεροκαματιάρηδες. Άλλοι όχι μόνο μένουν στην απέξω από το πρόγραμμα αναγκαστικής διαίτης αλλά παίρνουν και το χαρτζιλίκι τους…

Εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι. Μαθαίνω και διαβάζω ότι η υπουργάρα, ο κύριος Βασιλειάδης, προτείνει να λύσει το πρόβλημα των τηλεοπτικά άστεγων ομάδων «αναγκάζοντας» την ΕΡΤ να τους κάνει προσφορά και να πάρει τα δικαιώματα για την κάλυψη των αγώνων τους.

Με λίγα λόγια, βάζουμε το χέρι στην τσέπη των επιλεγμένων που λέγαμε παραπάνω, των συνταξιούχων, των μεροκαματιάρηδων, του κόσμου γενικότερα για να βρούμε χρήμα να δώσουμε σε ανώνυμες εταιρίες.

Αστεία κατάσταση από μια αστεία κυβέρνηση. Αντί να παίρνεις λεφτά από τους επιχειρηματίες μπας και ανακουφίσεις λίγο τον κόσμο, παίρνεις λεφτά από τον κόσμο για να εξυπηρετήσεις τους επιχειρηματίες. Και δεν είναι μόνο αυτό, είναι και το VAR στη μέση.

Πάλι από τον κρατικό κορβανά θα πάρουμε χρήμα και μάλιστα αρκετό, κοντά στα 12 εκατομμύρια ευρώ, για να βοηθήσουμε στην ανάπτυξη ενός προϊόντος που μπορεί να απασχολεί πολύ κόσμο αλλά το εκμεταλλεύονται οι ίδιοι επιχειρηματίες.

Να γίνει, ρε μάγκες, η επένδυση στο σύστημα αυτό αν νομίζετε ότι θα βοηθήσει το πρωτάθλημα – άσχετα αν πιστεύω πως θα γελάσει και το σκυλί με τα βίντεο και τους κόρακες – αλλά να γίνει από ΕΣΑΣ.

Από τους επιχειρηματίες, από τους μεγαλομετόχους των ΠΑΕ που στην τελική ανάλυση θα βάλετε στην τσέπη και όσα κέρδη προκύψουν από τα σχέδιά σας.

Αν, πάλι δεν έχετε λεφτά, ή μάλλον δεν θέλετε να βάλετε τα λεφτά σας στο ποδόσφαιρο πρόβλημά σας… Και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να είναι ή να γίνεται πρόβλημα των ανθρώπων που υποφέρουν από τα δέκα χρόνια σκληρών μνημονίων.

Γι’ αυτό υπουργάρα, σόρι αν στο χαλάω αλλά δεν μου κάθεται καλά να τσοντάρεις επιχειρηματίες από το υστέρημα του λαού για να κάνουν τις επενδύσεις τους…

H χθεσινή νίκη του Ολυμπιακού ήρθε πολύ πριν σφυρίξουν οι διαιτητές το τζάμπολ. Ο Μπόγρης, ο Παπανικολάου και ο Μιλουτίνοφ πήγαν στον κόουτς Σφαιρόπουλο και του δήλωσαν ότι θέλουν να παίξουν. Όταν είσαι παίκτης του Θρύλου και βλέπεις τους διπλανούς σου να δείχνουν τέτοια αυταπάρνηση, μπαίνεις μέσα και τρως σίδερα.

Αλλά τους δούμε και έναν-έναν ξεχωριστά.

Βασίλης Σπανούλης: Και έβαλε πόντους και μοίρασε ασίστ και με το πάθος του παρέσυρε και τους υπόλοιπους παίκτες του Ολυμπιακού στο μεγάλο χθεσινό θρίαμβο. Τον Σπανούλη δεν περιμέναμε να τον δούμε χθες. Είναι αυτός που έχει αλλάξει την ιστορία του Ολυμπιακού στο μπάσκετ. Απλά μας επιβεβαίωσε πως είναι να είσαι ο αρχηγός του Ολυμπιακού.

Ρόμπερτς: Πιθανόν να είναι ο μόνος που υστέρησε στο χθεσινό παιχνίδι του Ολυμπιακού. Μας έχει δείξει, όμως, ότι μπορεί να πάει στο Κάουνας και να πάρει αυτός το ματς. Το ελπίζουμε γιατί αυτή τη στιγμή δεν περισσεύει κανένας.

Γιώργος Πρίντεζης: Δεν είναι από τα καλύτερα βράδια του Γιώργου Πρίντεζη στον Ολυμπιακό. Είναι αρκετά ταλαιπωρημένος από τον τελευταίο του τραυματισμό. Παρόλα αυτά έσφιξε τα δόντια, πήρε 8 ριμπάουντ, έβαλε ένα πολύ μεγάλο τρίποντο σε ένα πολύ κρίσιμο σημείο του παιχνιδιού και περιμένουμε σύντομα να δούμε το ανίκητο 4αρι της Ευρώπης.

Στρέλνιεκς: Παίζει με πολλά προβλήματα το τελευταίο διάστημα, αλλά κάθε φορά μας εντυπωσιάζει με την απόδοσή του. Κάνει ενέσεις για να παίξει λες και είναι μεγαλωμένος στα Καμίνια. Πετυχαίνει μεγάλα τρίποντα, είναι αλάνθαστος στις βολές και κάθε φορά που μπαίνει στο παρκέ όλοι αισθανόμαστε μια σιγουριά.

ΜακΛίν: Μία από τις καλύτερες βραδιές του ΜακΛίν στον Ολυμπιακό. Έδειξε γιατί αποκτήθηκε από τον Ολυμπιακό και πόσο πολύ μπορεί να προσφέρει. Μόχθησε, παθιάστηκε, αντιμετώπισε τους ψηλούς της Ζαλγκίρις. Έφαγε ξύλο, αλλά έριξε κιόλας. Ναι, αυτόν τον ΜακΛίν θέλουμε.

Τιλί: Και αυτός τραυματίας. Και αυτός παθιασμένος. Έπαιξε σκυλίσια άμυνα, έβαλε πόντους. Κάθε φορά είναι και καλύτερος.

Παπανικολάου: Η λάβα του Ολυμπιακού στο χθεσινό ματς. Το πάθος του ξεχείλισε, οι άμυνες του αποσυντόνισαν την καλοκουρδισμένη μηχανή του Σάρας. Ήταν αυτός που έλειπε από το προηγούμενο παιχνίδι. Με αυτόν ο Ολυμπιακός δεν το έχανε το ματς με τίποτα. Το ότι έβαλε σε κίνδυνο την σωματική του ακεραιότητα για να αγωνιστεί σε αυτό το ματς, τον περνάει στον πάνθεον των ηρώων του Ολυμπιακού.

Γιώργος Μπόγρης: Αυτό που έκανε αυτό το παιδί εχθές, δεν υπάρχει κανένας αθλητής στον κόσμο που θα το έκανε. Ο Μπογρίνιο με την χθεσινή του εμφάνιση, τους τσαμπουκάδες του κάτω από τα καλάθια, τα ριμπάουντ, αλλά και τις φάπες που μοίρασε, επιβεβαίωσε αυτό που είπε πριν από καιρό: ότι θα ερχόταν με τα πόδια από την Ισπανία για τον Ολυμπιακό. Ένας ακόμη ήρωας με την ερυθρόλευκη φανέλα.

Βαγγέλης Μάντζαρης: Η καλύτερη εμφάνιση του Βαγγέλη εδώ και πολύ καιρό. Δεν είναι μόνο τα μεγάλα σουτ που έβαλε, δεν είναι οι 7 ασίστ από τις 17 του Ολυμπιακού. Ήταν και η σκυλίσια του άμυνα επάνω στον Πάνγκος, που ουσιαστικά τον ακύρωσε. Έδειξε για ένα ακόμα παιχνίδι γιατί οι απέναντι σκυλιάσανε να τον πάρουνε.

Ιωάννης Παπαπέτρου: Σκυλί του πολέμου στην άμυνα. Δεν του βγήκαν κάποιες επιθέσεις, αλλά έχει μεγάλο μερίδιο στις άμυνες του Ολυμπιακού. Έκανε το highlight της βραδιάς καρφώνοντας από το σπίτι του τη μπάλα στο καλάθι, μπροστά στα μούτρα των ψηλών της Ζαλγκίρις.

Μπράουν: Έπαιξε περίπου δύο λεπτά για να ξεκουράσει κάποιους παίκτες του Ολυμπιακού και αυτή τη φορά ήταν θετικός. Είναι μεγάλος παίκτης για να περιορίζεται στα δύο λεπτά, αλλά είναι στο χέρι του να τα κάνει πολύ περισσότερα. Στην συνέχεια θα χρειαστεί οπωσδήποτε.

Γουίλτζερ: Έπαιξε ελάχιστα για να πάρει φάουλ. Δεν μπορεί να κριθεί.

Γιάννης Σφαιρόπουλος: Δεν περιμέναμε το χθεσινό ματς για να μάθουμε ότι είναι από τους καλύτερους κόουτς στην Ευρώπη. Ήρεμος, οδήγησε τον Ολυμπιακό με μαεστρία σε μία μεγάλη νίκη.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.