Επιτέλους, βάλαμε την μπάλα κάτω (video)

Εκείνο το πράγμα, ρε παιδί μου, που όταν κόλλαγε η ομάδα την έπαιρνε ο Ντα Κόστα και της έδινε μία και την έστελνε στο ύψος της αντίπαλης περιοχής. Ανάπτυξη βγαλμένη από τη δεκαετία του 80. Και από τα γήπεδα – βοσκοτόπια που γίνονταν λίμνες λάσπης με την πρώτη βροχή. Ο Ολυμπιακός, όμως, δεν επιτρέπεται να παίζει έτσι. Πρέπει να βάζει την μπαλίτσα κάτω, να δημιουργεί με την μπάλα στο χορτάρι και να εκμεταλλεύεται τη δεδομένη ποιότητα των ποδοσφαιριστών του. Δεν λέω, κάποιες φορές, κυρίως στα τελευταία λεπτά έχει και η γιόμα την αξία της. Όταν ο αντίπαλος έχει παρκάρει δύο πούλμαν έξω από την περιοχή του, όταν και οι 11 αντίπαλοι είναι μέσα στη δική τους περιοχή θα την κάνεις τη γιόμα. Και θα στείλεις και τους ψηλούς μπροστά να κάνουν ζημιά. Όχι, όμως, από το πρώτο ημίχρονο. Κρατήστε το, λοιπόν, αυτό. Ο Ολυμπιακός κατάφερε να γύρισε ένα δύσκολο παιχνίδι με την μπαλίτσα κάτω. Όπως, επίσης, έχει τη δική του αξία να έχουμε στο μυαλό μας ότι στο διάστημα που η ομάδα του Λεμονή έπιασε την καλύτερή της απόδοση το έκανε με την μπαλίτσα στο χορτάρι. Έτσι βγήκε η ποιότητα του Μάριν, έτσι βοήθησε η ομάδα τον Φορτούνη να πάρει τα πάνω του, έτσι επανήλθε στις καλές εμφανίσεις και ο Μάρτινς. Όταν είσαι προπονητής στον Ολυμπιακό και επιτρέπεις στους κεντρικούς αμυντικούς της ομάδας να κάνουν γεμίσματα 40 και 50 μέτρων την ίδια ώρα εξισώνεις την ομάδα σου με τον ποιοτικά κατώτερο αντίπαλό σου. Εύκολο να το καταλάβει κανείς, έπρεπε όμως να φτάσουμε στον 5^ο προπονητή σε μία σεζόν για να το δούμε να συμβαίνει μέσα στο γήπεδο.

Μπάμπης Χριστόγλου

Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Γαύρος» στις 3/3/2017

Δείτε τον Μπάμπη Χριστόγλου στο παιχνίδι με του Ολυμπιακού με τον Πλατανιά: