Kαλά να πάθει...

Οταν δεν παίζεις, χάνεις! Αυτός είναι ο κανόνας του ποδοσφαίρου με σπάνιες εξαιρέσεις. Μην πει κανείς ότι ο Ολυμπιακός έχασε δυο- τρεις ευκαιρίες στο δεύτερο ημίχρονο. Χαίρω πολύ. Στο γήπεδό σου παίζεις, δύο φάσεις θα κάνεις. Είναι λίγες όμως όταν γυροφέρνεις την μπάλα τόση ώρα έξω από την περιοχή του Γλύκου. Το θέμα είναι να μπεις μέσα, να πατήσεις περιοχή. Εκεί κρίθηκαν όλα. Ο μπαρμπα-Αγγελος έστησε την ομάδα του πίσω με καθαρή εντολή να μην αφήνει κανέναν ξεμαρκάριστο. Πού να βρει χώρους ο Τσόρι να κινηθεί κατά μέτωπο. Ασε που ήταν αναγκασμένος να γυρίσει πίσω για να πάρει την μπάλα.

Ετσι, αναγκαστικά ερχόμαστε στο μεγάλο επιθετικό πρόβλημα που είναι τα άκρα. Ο Φουστέρ χρήσιμος παίκτης, μέγας εργάτης και μαχητής. Πέτυχε μια γκολάρα, αλλά εξτρέμ δεν είναι. Αυτό το ξέραμε. Αυτό που μαθαίνουμε τώρα είναι πως ούτε ο Αφελάι μπορεί να παίξει εξτρέμ. Εχω την εντύπωση πως δεν θέλει κιόλας. Κάτι άλλο είναι ο άνθρωπος και μακάρι να το βρει ο Μίτσελ. Οταν, λοιπόν, δεν έχεις το «μπάσιμο», κάνεις σέντρες. Δώστου σέντρες και κόντρα σέντρες προς τον Μήτρογλου που το έχει σε κακό να κάνει μια κίνηση της προκοπής. Προσπαθούσες λοιπόν να κάνεις τη δουλειά με τους ακραίους μπακ. Βγαίνανε αυτοί μπροστά και ο Σαλπιγγίδης με τον Αθανασιάδη έκαναν τη ζημιά. Βάλε και την γκολάρα του Φακούντο Περέιρα από λάθος που έγινε στη σέντρα και να το το «διπλό». Με άμυνα τρύπα και επίθεση για τα πανηγύρια, τρως δυο και παραπάνω.

Ο Ολυμπιακός προλαβαίνει, γιατί το πρωτάθλημα έχει πολύ δρόμο. Ο Ολυμπιακός όμως. Οχι αυτό που χτες έπαιξε όπως έπαιξε...

(πηγή:Sportday, Aρθρογραφία)