Να 'χαμε, να λέγαμε

Ως αναλυτής αγώνων τόσα χρόνια στην τηλεόραση είδε αμέσως πού χάθηκε το ματς. Δεν ξέρω αν είδε ότι αυτός ο Ινσαουράλντε την έριξε κανονικά στον Ντινγκά και έπρεπε να αποβληθεί. Αν το είδε και δεν το είπε, χαλάλι του.

Οτι δεν αποβλήθηκε ένας παίκτης του ΠΑΟΚ πάει να πει ότι ο Ολυμπιακός δικαιολογείται να χάνει όλες -σχεδόν- τις προσωπικές μονομαχίες. Ο ΠΑΟΚ -φάνηκε από την αρχή- πήγε το παιχνίδι στη δύναμη και τον τσαμπουκά. Από τη στιγμή που ο Κάκος το ανέχτηκε, έπρεπε και οι παίκτες του Ολυμπιακού να πάρουν τα μέτρα τους και να απαντήσουν αναλόγως. Αντί γι' αυτό περιορίστηκαν να διώχνουν άτσαλα, περιμένοντας να περάσει η ώρα και να φύγουν με την ισοπαλία. Μετρήστε τώρα.

Ατσαλο διώξιμο, στραβοκλοτσιά του Μανωλά, γκολ ο Κλάους. Διώξιμο-κεφαλιά της συμφοράς από τον Μπονγκ, γκολ ο Τζαβέλλας. Με καλύτερο παίκτη τον Ρομπέρτο και μισή ευκαιρία σε ολόκληρο το ενενηνταπεντάλεπτο δεν περνάς από την Τούμπα. Οχι ότι ο ΠΑΟΚ έπιασε καμιά μεγάλη εμφάνιση. Ηταν όμως πιο δυνατός και σημάδευε στις πλάτες Αβραάμ και Μανώλα που έμπαζαν από παντού.

Η Τούμπα γύρισε στις παλιές «καλές» εποχές τού χίλια εννιακόσια ογδόντα και ο Ολυμπιακός «μάσησε». Φαινόταν σαν μια ομάδα που δεν είχε επιθετικές φιλοδοξίες. Μόνο ο Πέρες έπαιξε δυνατά απαντώντας στα ίσια στο παιχνίδι των αντιπάλων τους. Ο Μασάντο έμεινε απλή αναφορά στο φύλλο αγώνα και ο Φουστέρ έχασε όλα τα κοντρόλ που του αντιστοιχούσαν.

Δiκιο είχε ο Μίτσελ που προφύλαξε βασικούς, αλλά τώρα έχει να διορθώσει και την ψυχολογία της ομάδας μετά τα δύο απανωτά γερά χαστούκια από ΠΑΟ και ΠΑΟΚ...