Πίνο και γουστάρω...

Δίκιο είχε ο Ζαρντίμ που είπε ότι μοιάζει του Αμπντούν. Εχει το στυλ του Αλγερινού που φέτος βγάζει μάτια, αλλά θεωρώ ότι έχει πιο καθαρό μυαλό. Βλέπει το γήπεδο πιο καθαρά. Πάει στην ατομική προσπάθεια όταν υπάρχουν οι προϋποθέσεις. Στο πρώτο γκολ φρενάρει και σεντράρει με το δεξί σημαδεύοντας τον σκόρερ Μήτρογλου. Στο τρίτο γκολ πάει με τα φρένα σπασμένα και σεντράρει με το αριστερό σε πλήρη ταχύτητα βρίσκοντας τον Πάντελιτς.

Ο Κολομβιανος νοστίμισε το παιχνίδι και λύτρωσε τον Ολυμπιακό, ο οποίος πελαγοδρομούσε στο πρώτο ημίχρονο. Με κατοχή στο 70% και βάλε έπρεπε να δούμε καλύτερο ποδόσφαιρο και αποτελεσματικότητα. Οχι γεμίσματα και άγιος ο Θεός. Απέναντι σε μια... σακατεμένη από τις απουσίες Βέροια, που δεν μπορούσε να φέρει  την μπάλα από το κέντρο και μπροστά, περιμένεις θεαματικό παιχνίδι, κάθετη ανάπτυξη και αρκετές επισκέψεις στην αντίπαλη περιοχή με την μπάλα στα πόδια. Οχι στον αέρα...

Ο Ζαρντιμ χώρεσε στην ενδεκάδα Τζεμπούρ και Μήτρογλου, αλλά το πρόβλημά του είναι να βρει μια θέση στον Μασάντο. Κανένας δεν έχει καταλάβει πού τα καταφέρνει καλύτερα κι αν -τέλος πάντων- τα καταφέρνει κάπου καλά. Τραβολογιέται αριστερά-δεξιά, πάει και στον άξονα. Τα κάνει όλα, χωρίς να κάνει κάτι ιδιαίτερα καλά κι έτσι τα ακούει από την εξέδρα. Η μισή ευθύνη για την κατάσταση βαραίνει τον προπονητή, που μάλλον τον κακομεταχειρίζεται...

Οι δυο σπουδαίοι σέντερ φορ του Ολυμπιακού ήταν σε κακή βραδιά και με το μυαλό τους στο γκολ. Ολα αυτά τα «σκέπασε» η εμφάνιση του Πίνο. Οσο για τον Πάντελιτς, παλιά του τέχνη κόσκινο. Γκολ και δημόσιες σχέσεις με την εξέδρα...

Μπάμπης Χριστόγλου