Και την μπάλα στον Βασίλη

Αλήθεια είναι ότι δεν βλέπουμε και μπάσκετ της προκοπής στους τελικούς. Και πώς να δούμε όμως. Ο Ολυμπιακός έχει τσακιστεί από τους τραυματισμούς, έχει τρομερή κούραση στα πόδια των παικτών του από τον διαβολικό μήνα που έχει περάσει και πάει στους τελικούς με όση βενζίνη έχει απομείνει στο ρεζερβουάρ. Ας μην έχουμε υψηλές απαιτήσεις, λοιπόν, για θεαματικές νίκες και κατοστάρες.

Και ας μείνουμε στην ουσία. Η οποία είναι ότι όσο και να χτυπιούνται οι πουλμανάτοι μεγάλη νίκη δεν μπορούν να πάρουν και άρα μία ακόμα κούπα θα καταλήξει στον Ολυμπιακό. Και χάνουν ακόμα και όταν νομίζουν ότι το ελέγχουν απόλυτα το ματς. Και χάνουν ακόμα και όταν οι Δεσλήδες αυτού του κόσμου σφυράνε κατά παραγγελία για τρία και βάλε δεκάλεπτα.

 Είναι κι αυτή μια απόδειξη ότι δεν έχουν καμία σχέση οι δύο ομάδες μεταξύ τους. Φανταστείτε τα ίδια ματς με τον Ολυμπιακό κομπλέ και φρέσκο. Θα μιλούσαμε για τη νέα σφαγή του Δράμαλη. Με υποθέσεις, όμως, δεν γράφεται ιστορία γι’ αυτό καλό είναι να μείνουμε στα δεδομένα. Τα οποία λένε πως και με το νέο θέμα που προέκυψε με τον Γκριν τα προβλήματα πολλαπλασιάζονται για τον Ολυμπιακό. Άρα καλό θα είναι να τελειώνουμε με δαύτους από τώρα.

Πας την Πέμπτη στο ΟΑΚΑ, εκμεταλλεύεσαι το γεγονός ότι το έχουν ρίξει στην γκρίνια και στην κακομοιριά, επιστρατεύεις όσες δυνάμεις σου έχουν απομείνει και στο τέλος… δίνεις την μπάλα στον Σπανούλη. Και 0 στα 15 να έχει μέχρι το φινάλε αν το ματς είναι στον πόντο, αν ο Ολυμπιακός χρειάζεται ένα σουτ για να πάρει την κούπα στο ΟΑΚΑ ξανά θα την πάρει ο Μπίλις και η δουλειά θα γίνει. Όπως έγινε τόσες φορές μέχρι σήμερα.

Και μια που το έφερε η κουβέντα… Αυτός είναι το θέμα που ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να πέσει στο καναβάτσο ό,τι και να σφυρίζουν οι Δεσλήδες. Η προσωπικότητα του Σπανούλη και του Πρίντεζη είναι ο λόγος που σε κάθε κλειστό ματς νικητής βγαίνει ο Ολυμπιακός. Με άλλα λόγια: ο Σπανούλης και ο Πρίντεζης είναι αυτό που δεν έχουν οι άλλοι.